Choroby wątroby - objawy chorej wątroby. Przyczyny i leczenie

2017-08-03

Monika Majewska

Choroby wątroby dają różne objawy - m.in. objawy skórne, na twarzy. Jednak najczęściej pojawiającym się objawem chorób wątroby - niezależnie od przyczyny - jest ból wątroby, czyli na ból brzucha z prawej strony, pod żebrami. Jakie są choroby wątroby? Jakie jeszcze objawy dają poszczególne choroby wątroby? Na czym polega ich leczenie?

Choroby wątroby dają różne objawy - m.in. objawy skórne, na twarzy. Jednak najczęściej pojawiającym się objawem chorób wątroby - niezależnie od przyczyny - jest ból wątroby, czyli na ból brzucha z prawej strony, pod żebrami. Należy zaznaczyć, że wątroba sama w sobie nie sprawia dolegliwości bólowych (nie ma bowiem unerwienia czuciowego). Ból z prawej strony pod żebrami może pochodzić z rozciąganej i podrażnianej przez wątrobę błony surowiczej lub z powiększonej wątroby.

Choroby wątroby

Choroby miąższu wątroby	Choroby naczyń wątroby	Choroby wewnątrzwątrobowych przewodów żółciowych
wirusowe zapalenia wątroby typu A, B, C, D i E marskość wątroby guzy wątroby polekowe uszkodzenie niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby alkoholowe stłuszczenie wątroby autoimmunologiczne zapalenie wątroby choroba Wilsona hemochromatoza	zakrzepica żyły wrotnej zakrzepica żył wątrobowych (zespół Budd-Chiari)	pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych nowotwory dróg żółciowych co wywołuje cholestatyczne zapalenie wątroby

Choroby wątroby - marskość wątroby

Najczęstszą przewlekłą chorobą wątroby jest marskość wątroby. Cechuje się m.in. rozrostem tkanki w miejscach zniszczonych elementów miąższowych, prowadzącym do niewydolności wątroby. Na ogół rozwija się powoli. Powstaniu choroby sprzyja m.in. nadmierne spożywanie alkoholu (ok. 50% przypadków).
Początkowo pojawiają się objawy, takie jak utrata apetytu, nudności, spadek masy ciała, bóle brzucha, ginekomastia, hipogonadyzm, wodobrzusze, powiększenie śledziony. Następnie pojawiają się objawy zaawansowanej choroby, takie jak wybroczyny i krwawienia, żółtaczka, swędzenie skóry, encefalopatia wątrobowa.
Leczenie marskości wątroby zależy od jej przyczyny.

Choroby wątroby - wirusowe zapalenie wątroby

Wirusowe zapalenie wątroby jest ostrą chorobą zakaźną, charakteryzującą się pierwotnym uszkodzeniem tego narządu. Wywołują je wirusy zapalenia wątroby, do których zaliczamy wirus zapalenia wątroby typu A, wirus zapalenia wątroby typu B, wirus zapalenia wątroby typu C, a także typu D i E.
Do typowych objawów wirusowego zapalenia wątroby typu A należą męczliwość, bóle brzucha, nudności, wymioty, bóle mięśni i stawów, objawy „rzekomogrypowe”. Dodatkowo może pojawić się żółtaczka lub świąd skóry (w postaci cholestatycznej)
Najczęstszym objawem zakażenia wirusem typu B jest żółtaczka, która jednak nie u wszystkich chorych występuje. U wielu z nich mogą pojawić się objawy przypominające grypę lub łagodne zatrucie pokarmowe.
Najbardziej podstępnie, bo w większości przypadków bezobjawowo, wirusowe zapalenie wątroby typu C. Często jedynym objawem jest niewielkie powiększenie wątroby.

Choroby wątroby - alkoholowe uszkodzenie wątroby

Wątroba metabolizuje alkohol. Podczas tego procesu powstają związki, które są toksyczne dla wątroby. Granica, od której wykazuje on toksyczne działanie na wątrobę, zależy od wielu czynników, takich jak: przebyte choroby, płeć i stan odżywienia. Przewlekłe, nadmierne spożywanie alkoholu jest jedną z przyczyn stłuszczenia wątroby. Dochodzi do niego przy dziennym spożywaniu alkoholu w ilości około:

• dla mężczyzn - 60 gramów alkoholu etylowego (200 ml wódki, 1 l wina, 2,5 l piwa)
• dla kobiet - 20 gramów alkoholu etylowego

Alkoholowe stłuszczenie wątroby może mieć charakter odwracalny, ważne jest jednak całkowite zaprzestanie spożywania alkoholu i oszczędzanie wątroby. W przeciwnym razie może dojść do kolejnych etapów uszkodzenia wątroby, takich jak alkoholowe zapalenie wątroby i marskość tego narządu.

Odwrócona osmoza. Jak działają filtry odwróconej osmozy?

2018-04-05

Agata Kosiarska

Autor: SECURA B.C. Do uzdatniania wody przeznaczonej do spożycia często używa się zestawów odwróconej osmozy składających się z filtra mechanicznego, węglowych i półprzepuszczalnej membrany, a niekiedy także mineralizatora. Oczyszczona woda jest gromadzona w zbiorniku, z którego pobiera się ją osobną wylewką zamontowaną przy zlewozmywaku.

Zjawisko odwróconej osmozy pozwoli uzyskać krystalicznie czystą wodę do picia. Filtry odwróconej osmozy cieszą się coraz większym zainteresowaniem. Nie są one jednak tanie, więc warto być pewnym, że właściwie wydajemy nasze pieniądze.

Filtry działające na zasadzie odwróconej osmozy można stosować do wody z wodociągu i ze studni (ale zwykle wcześniej podczyszczonej do wymaganej jakości). W domach jednorodzinnych używa się ich przeważnie do uzdatniania części wody przeznaczonej do picia. Proces filtracji na filtrach RO (Reverse Osmosis) jest wielostopniowy, a stopień redukcji zanieczyszczeń sięga 99%. Woda opuszczająca urządzenie jest pozbawiona pierwiastków i rozpuszczonych związków chemicznych o wymiarach 0,1-0,001 μm oraz bakterii i wirusów. Metoda odwróconej osmozy jest bardzo skuteczna, ale budzi kontrowersje.

Zjawisko odwróconej osmozy: zalety i wady

Przeciwnicy metody odwróconej osmozy kwestionują sens usuwania z wody wszystkiego (również pierwiastków korzystnych dla zdrowia człowieka, takich jak wapń i magnez), po to by ją na zakończenie uzdatniania sztucznie wzbogacić w procesie mineralizacji albo – co gorsza – nie wzbogacać wcale. W rozbudowanych wersjach urządzeń do odwróconej osmozy za membraną instaluje się jeszcze filtr końcowy węglowy oraz mineralizator. Pierwszy pozwala zatrzymać gazy i substancje lotne oraz ostatecznie poprawia smak i zapach wody, drugi nasyca wodę usuniętymi do cna mikroelementami (na przykład związkami magnezu, wapnia i potasu). W większości filtrów odwróconej osmozy uzdatnianie wody następuje bardzo wolno – z prędkością kilku litrów na godzinę.
Sprawdź też: jakość wody - sprawdź czy masz zdrową wodę w kranie >>>
W przypadku konieczności filtrowania całej wody pompowanej do instalacji domowej warto rozważyć zakup i instalację dużych filtrów zwanych kolumnami filtracyjnymi wypełnionymi – w zależności od potrzeb – złożem piaskowo-żwirowym, aktywnym złożem katalitycznym, żywicą jonowymienną albo granulowanym węglem aktywnym. Zwykle instaluje się je w pomieszczeniu gospodarczym. Wymagają podłączenia do instalacji kanalizacyjnej i – jeśli są automatycznie sterowane – elektrycznej.
Za pomocą głowicy sterującej można zaprogramować płukanie i regenerację złoża. Sterownik czasowy włącza i wyłącza płukanie po określonym czasie (co kilka dni), objętościowy – uruchamia je, gdy przez złoże przepłynie określona ilość wody. Za rodzaj usuwanych zanieczyszczeń odpowiada wypełnienie kolumny filtracyjnej. Kolumna ze złożem piaskowo-żwirowym usuwa tylko związki żelaza, a wypełniona aktywnym złożem katalitycznym dodatkowo także manganu. Urządzenie z żywicą jonowymienną pozbawia wodę nadmiaru jonów wapnia i magnezu (zmiękcza ją), a zawierające granulowany węgiel aktywny – usuwa związki organiczne, zawiesinę oraz poprawia smak i zapach wody. Po wyczerpaniu zdolności filtracyjnych kolumnę płucze się, przepuszczając przez nią wodę w przeciwnym kierunku. Niektóre żywice trzeba regenerować.

Czy warto instalować filtry odwróconej osmozy? Zasada działania

Filtry odwróconej osmozy to urządzenia do bardzo dokładnego oczyszczania wody. Dzięki nim można zatrzymać ponad 90% zanieczyszczeń. Te przeznaczone do domów jednorodzinnych mają małą wydajność (do 30 l/dobę) i są dość drogie. Montuje się je w szafce pod zlewozmywakiem. Producenci oferują także urządzenia o dużej wydajności (500 l/dobę), ale trzeba za nie słono zapłacić.

• Filtr odwróconej osmozy: budowa

Filtry z odwróconą osmozą składają się z kilku elementów. Z ilu i w jakiej kolejności zamontowanych - zależy od producenta. Najważniejszym elementem filtrów odwróconej osmozy jest półprzepuszczalna membrana. Zostają na niej zatrzymane prawie wszystkie zanieczyszczenia zawarte w wodzie, między innymi azotany, metale ciężkie, benzen, pierwiastki promieniotwórcze, a także bakterie i wirusy. Membrany powinny mieć dużą odporność mechaniczną, termiczną i chemiczną.
Aby żywotność membrany była dłuższa, muszą być przed nią zamontowane: filtr mechaniczny (do wstępnego klarowania wody) oraz filtr z węglem aktywnym (do usuwania chloru i rozpuszczonych związków organicznych). W niektórych urządzeniach montowany jest też filtr końcowy węglowy (zatrzymuje gazy i substancje lotne).
Uzdatnianie wody z wykorzystaniem odwróconej osmozy usuwa z niej zarówno szkodliwe, jak i potrzebne naszemu organizmowi minerały (na przykład związki magnezu, wapnia, potasu). Dlatego w urządzeniu powinien być mineralizator - przepływająca przez niego woda zostaje nasycona mikroelementami.
W skład urządzenia z odwróconą osmozą wchodzi zwykle zbiornik na uzdatnioną wodę (10-15 litrów) oraz dodatkowa wylewka do montażu w blacie.

Rola membrany w odwróconej osmozie

Półprzepuszczalna membrana zatrzymuje prawie wszystkie zanieczyszczenia zawarte w wodzie, na przykład metale ciężkie, benzen, pierwiastki promieniotwórcze, azotany. Powinna być odporna na czynniki mechaniczne, zmiany temperatury i działanie związków chemicznych oraz bardzo cienka (cieńsza jest bardziej wydajna i mniej podatna na zapychanie). Membrany są najczęściej robione z polimerów syntetycznych, na przykład octanu celulozy lub poliamidu, i mają postać bardzo cienkiej, selektywnej błony umieszczonej na siatce z tworzywa sztucznego, która zwiększa ich wytrzymałość. Nawija się je na perforowaną rurę, aby miały jak największą powierzchnię.
W najnowocześniejszych urządzeniach do uzdatniania wody pitnej stosuje się membrany nanofiltracyjne. Zatrzymują one jony dwuwartościowe oraz wszystkie mikrozanieczyszczenia i związki nieorganiczne, a także pestycydy, metale ciężkie, azotany, jednak nie pozbawiają wody wartościowych związków mineralnych, takich jak wapń i magnez. Nie usuwają także twardości, a jedynie ją redukują. Takie membrany mają dużą wydajność, dzięki czemu nie jest potrzebny zbiornik do magazynowania czystej wody.

Wydajność urządzeń do odwróconej osmozy

Wydajność urządzenia do odwróconej osmozy zależy od przepustowości membrany, a ta wynosi najczęściej 50, 75 lub 100 GPD (galonów amerykańskich na dobę). Membrana o przepustowości 100 GPD umożliwia przygotowanie 378 l uzdatnionej wody w ciągu doby (1 galon amerykański to 3,78 l), w temperaturze 25°C i przy ciśnieniu w sieci około 3 barów. Tylko 20-30% wody, która trafia do urządzenia, jest uzdatniane. Reszta zatrzymuje się na membranie i stanowi uboczny produkt oczyszczania. Zawiera zanieczyszczenia w znacznie większym stężeniu i zwykle jest odprowadzana do kanalizacji. Membrany mają bardzo małe pory, więc by się nie zatykały zbyt szybko, powinny filtrować jedynie wodę wstępnie oczyszczoną. Niektórzy producenci urządzeń do odwróconej osmozy wymagają więc, aby miała ona jakość taką jak wodociągowa albo określają dopuszczalny poziom niektórych zawartych w niej zanieczyszczeń, na przykład żelaza, krzemionki, a także jej twardości. Przed membraną montuje się jeden lub dwa filtry mechaniczne, które mają zatrzymywać piasek, rdzę i inne większe zanieczyszczenia (o wielkości co najmniej 5 μm) oraz filtr z granulowanego węgla aktywnego usuwający z wody chlor, związki organiczne, zawiesiny oraz polepszający barwę, smak i zapach wody. Wstępna filtracja wydłuża żywotność membran.
Sprawdź koniecznie:

• BADANIE WODY - jak, kiedy i gdzie je wykonać (poradnik) >>>

Podczas eksploatacji wkłady filtracyjne i membrany muszą być regularnie wymieniane. Pierwsze – co mniej więcej pół roku, drugie – co 3-5 lat. O trwałości membrany decydują między innymi jakość dopływającej wody, jej temperatura i wielkość zużycia oraz jakość wspomnianych filtrów. Niezależnie od zalecenia producenta systemu membranę powinno się wymienić, gdy:

• pogorszy się jakość uzdatnionej wody (można to sprawdzić podręcznym testerem – koszt około 40 zł);
• trzeba znacznie zwiększyć ciśnienie wody dopływającej do urządzenia, aby prawidłowo pracowało;
• na membranie zgromadzą się osady.

Po kilkutygodniowej przerwie w pracy membranę trzeba zdezynfekować.

Prędkość filtrowania wody: odwrócona osmoza

W większości domowych urządzeń do odwróconej osmozy prędkość filtrowania przez membranę osmotyczną jest niewielka, dlatego często są one wyposażone w kilku- lub kilkunastolitrowe zbiorniki (8-15 l). Oczyszczona woda dopływa do nich niezależnie od wielkości poboru do czasu, aż staną się pełne. Dzięki temu jest stale dostępna. Filtry odwróconej osmozy o dużej wydajności mogą nie mieć zbiorników. Całe urządzenie RO (zestaw filtrów zamontowany na płytce montażowej, obudowę z membraną, mineralizator i zbiornik na wodę) można zmieścić w szafce pod zlewozmywakiem. Wodę czerpie się z połączonej z nim osobnej wylewki umieszczonej zwykle na blacie przy zlewozmywaku. W urządzeniach kompaktowych wszystkie elementy są zamontowane we wspólnej obudowie. Mogą się na niej znajdować diody sygnalizujące konieczność wymiany wkładów filtracyjnych i membrany.

Mniszek lekarski – zastosowanie mniszka lekarskiego

2019-05-28

Monika Majewska

Zobacz więcej zdjęć

Mniszek lekarski - zastosowanie mniszka w kuchni

4

Mniszek lekarski (łac. Taraxacum officinale), czyli mniszek pospolity, ma wiele właściwości leczniczych, dzięki którym znalazł zastosowanie w medycynie naturalnej. Jednak najczęściej jest traktowany jako uciążliwy chwast. Tymczasem mniszek pospolity ma m.in. właściwości przeciwcukrzycowe i potencjalne przeciwnowotworowe. Mniszek lekarski wspiera też pracę wątroby. Sprawdź, jakie jeszcze właściwości lecznicze ma mniszek i jakie znalazł zastosowanie.

Reklama

Spis treści:

1. Mniszek lekarski - właściwości przeciwnowotworowe
2. Mniszek lekarski - właściwości przeciwcukrzycowe
3. Mniszek lekarski - właściwości moczopędne
4. Mniszek lekarski - poprawia trawienie
5. Mniszek lekarski wzmacnia odporność
6. Mniszek lekarski na odchudzanie
7. Mniszek lekarski na choroby skóry
8. Mniszek lekarski a mlecz

Mniszek lekarski, inaczej mniszek pospolity, dmuchawiec lub - błędnie - mlecz,  rośnie na przydrożach, łąkach, w zaroślach oraz jako chwast. Mało kto wie, że mniszek lekarski ma wiele właściwości leczniczych, dzięki którym znalazł zastosowanie w medycynie naturalnej.

Mniszek lekarki, zwany też mniszkiem pospolitym lub mleczem, rośnie dziko w całej Europie Azji i obu Amerykach. W ogrodach.

Do celów leczniczych zbiera się jesienią korzenie roślin starszych, wykopując je z ziemi, myje, usuwa części nadziemne i suszy w suszarni ogrzewanej lub w warunkach naturalnych.
Otrzymuje się korzeń mniszka pospolitego. Na wiosnę, gdy roślina wytworzy rozetę liści i wykształci pędy z koszyczkami kwiatowymi w stanie pąków, ścina się całą część nadziemną i suszy w cieniu i przewiewie.
Otrzymuje się ziele mniszka pospolitego. Jeżeli po zbiorze ziela odrzucimy pędy kwiatowe, to otrzymamy po wysuszeniu liście mniszka pospolitego.
W okresie kwitnienia zbiera się również całe rozkwitające koszyczki kwiatowe, które po wysuszeniu w cieniu i przewiewie dają kolejny surowiec - kwiat mnisza pospolitego.

Mniszek lekarski - właściwości przeciwnowotworowe

Mniszek lekarski ma właściwości przeciwnowotworowe. Tak twierdzą naukowcy z Kanady¹. Odkryli oni, stan niektórych chorych na raka poprawia się po piciu herbaty z mniszka lekarskiego (zawierającej wyciąg z korzenia tej rośliny).
Proszek z korzeni mniszka jest od 6 do 10 razy silniejszy, niż to, co można kupić w sklepie i jest liofilizowany, miesza się go z wodą i pije.
Badanie obejmuje 6000 dawek herbaty oraz 30 pacjentów z nowotworami krwi, takimi jak białaczka i chłoniaki, które nie reagują na tradycyjne zabiegi.
Większość reakcji, które widziałam jest krótkotrwała, ale myślę, że jest to sygnał, iż warto dalej eksperymentować - mówi jeden z autorów badania.

Mniszek lekarski - właściwości przeciwcukrzycowe

Mniszek pospolity działa także nieznacznie przeciwcukrzycowo.² Roślina zawiera jako substancję rezerwową węglowodan - inulinę.
Substancja ta wpływa pozytywnie na regulację gospodarki węglowodanowej organizmu. Spowalnia wchłanianie cukru z pożywienia do krwi i obniża indeks glikemiczny spożytego pokarmu.
Jej stosowanie w żywności jest korzystne dla diabetyków, ponieważ może dodatkowo obniżać poziom glukozy we krwi.
Dlatego w ziołolecznictwie jest stosowany jako środek uzupełniający, zwykle w połączeniu z innymi ziołami, w stanach przedcukrzycowych oraz w początkach cukrzycy (łącznie z właściwą dietą).

Przeczytaj także:

CZYSTEK (zioło) - właściwości lecznicze i zastosowanie

Glistnik jaskółcze ziele na kurzajki i nie tylko. Właściwości i zastosowanie ...

Tasznik pospolity – zastosowanie chwastu o właściwościach leczniczych

Mniszek lekarski - właściwości moczopędne

Mniszek, przez zwiększanie przesączania w kłębkach nerkowych, wykazuje właściwości moczopędne.
Ważna jest też zdolność niektórych substancji mniszka tworzenia rozpuszczalnych w środowisku wodnym kompleksów ze szkodliwymi metabolitami, powstającymi w organizmie człowieka.
Jest to działanie odtruwające i oczyszczające, nazywane przez niektórych czyszczącym krew.
Współczesna fitoterapia poleca stosowanie przetworów z mniszka lekarskiego w chorobach z upośledzeniem czynności kłębków nerkowych i zmniejszeniem dobowej ilości moczu, w obrzękach spowodowanych niedomogą krążenia i nerek, pomocniczo w reumatyzmie, dnie (podagrze), otyłości.
WARTO WIEDZIEĆ:

• Syrop z mniszka lekarskiego - jakie ma właściwości?
• SYROP Z MNISZKA lekarskiego - PRZEPIS
• Mniszek lekarski jest zdrowy. Przepisy na potrawy i napoje z mlecza
• Mniszek lekarski w kosmetyce. Przepisy na kosmetyki z mniszkiem lekarskim
• DZIKIE ROŚLINY jadalne: mlecz, pokrzywa, bratek, stokrotka, nagietek
• Dieta kwiatowa czyli przewodnik po kwiatach jadalnych

Przepis na miodek z mniszka lekarskiego [#TO WIDEO]

Mniszek lekarski - poprawia trawienie

Mniszek lekarski pobudza wytwarzanie żółci przez wątrobę oraz ułatwienie jej przepływu przez drogi żółciowe do dwunastnicy.
Następuje wówczas zwiększenie kurczliwości tych przewodów, zwłaszcza pęcherzyka żółciowego, i tym samym przeciwdziałanie zastojowi żółci.
Związki czynne mniszka mają również korzystny, aczkolwiek ograniczony wpływ na czynność wydzielniczą trzustki, a zatem i na normalizację całego procesu trawienia. Poza tym mniszek lekarski działa pobudzająco na wydzielanie soku żołądkowego.

W medycynie naturalnej kwiaty mniszka stosuje się w trakcie leczenia przewlekłych nieżytów gardła i jamy ustnej.

Medycyna naturalna zaleca stosowanie przetworów z mniszka w wielu schorzeniach powodujących uszkodzenie wątroby i zmniejszenie wytwarzania żółci, zwłaszcza w stanach rekonwalescencji powirusowym zapaleniu wątroby, w zastoju żółci w pęcherzyku żółciowym, w zagrożeniu kamicą żółciową i jej początkach. Mniszek jest także stosowany w niedoborze soku żołądkowego.
W problemach trawiennych warto sięgnąć po odwar z korzenia mniszka lekarskiego. Aby przygotować odwar z wysuszonych korzeni mniszka pospolitego należy dwie łyżki rozdrobnionych korzeni zalać pół litra wrzącej wody i dalej gotować na wolnym ogniu pod przykryciem około 10 minut.
Po ostygnięciu przecedzić. Tak przygotowany odwar pije się 2–3 razy dziennie przed jedzeniem jako środek ułatwiający trawienie, żółciopędny, a także odtruwający i moczopędny.

Mniszek lekarski (pospolity) wspiera wątrobę

Źródło: lifestyle.newseria.pl

Zdaniem eksperta

dr n. med. Alina Krychowska-Ćwikła, ginekolog-położnik

Mniszek lekarski a tabletki antykoncepcyjne
Czy poniższe leki/zioła obniżają skuteczność tabletek antykoncepcyjnych? Czy ewentualnie trzeba zachować jakiś odstęp? Są to pokrzywa (herbata z pokrzywy), chrom, korzeń mniszka lekarskiego, ekstrakt z owocu opuncji figowej, herbata z bzu czarnego, skrzyp polny tabletki/herbata, czosnek surowy.
dr n. med. Alina Krychowska-Ćwikła, ginekolog - położnik: Dzień dobry! Najlepszą zasadą jest niełączenie leków z ziołami. Zioła mają duży wpływ na skuteczność antykoncepcji hormonalnej. Wszelkiego typu preparaty roślinne zawierają wiele różnych niewystandaryzowanych substancji, stąd trudno przewidzieć jest ich interakcje. Zioła, które mogą osłabić jej działanie, to m.in. dziurawiec, dzięgiel chiński czy pluskwica groniasta, niepokalanek, palma sabałowa, lukrecja, chmiel, dziki pochrzyn. Chrom wchodzący w skład m.in preparatów odchudzających ma zdolność utrzymywania odpowiedniego poziomu glukozy we krwi, co reguluje apetyt. Może jednak upośledzić wchłanianie hormonów podanych wraz z pigułką. Stosowane przez Panią pokrzywa, czarny bez, skrzyp polny i czosnek nie powinny mieć wpływu na działanie antykoncepcyjne. Pozdrawiam

Mniszek lekarski wzmacnia odporność

Wywiera korzystny wpływ na czynność fagocytarną białych ciałek krwi, a przypuszcza się, że pobudza również wytwarzanie interferonu, substancji o właściwościach przeciwwirusowych.
Z tego względu mniszek może być stosowany w ogólnym osłabieniu organizmu u osób starszych i rekonwalescentów oraz w zwiększonej podatności na choroby infekcyjne i wirusowe.

Mniszek lekarski na odchudzanie

Zwarta w mniszku lekarskim inulina charakteryzuje się niską kalorycznością (150 kcal/100 g) i delikatną słodkością. Jest ok. 10 razy mniej słodka niż cukier.
Poza tym inulina może hamować łaknienie i zwiększać uczucie sytości, a dzięki temu poprawiać kontrolę nad ilością spożywanego jedzenia. Jej stosowanie niesie bardzo wiele korzyści zdrowotnych, które również mogą być pomocne w dobie epidemii otyłości.

Mniszek lekarski na choroby skóry

Mniszek lekarski stosowany zewnętrznie przyśpiesza proces gojenia się uszkodzeń skóry, zwalcza kurzajki i brodawki. Do tego celu stosuje się okłady ze świeżych liści lub z białego soku wydzielanego przez nie w momencie złamania.

Warto wiedzieć

Mniszek tworzy pionowy, walcowaty, mięsisty korzeń, z którego na wiosnę wyrastają ułożone w rozetę liście, a później kilka pędów kwiatonośnych.
Liście są  lancetowate lub podłużnie lancetowate, mniej lub bardziej głęboko wcinane, połyskujące, zielone.
Pędy są właściwie szypułkami do 25 cm długimi, wzniesionymi, wewnątrz pusty-mi, zakończonymi pojedynczymi koszyczkami,średnicy do 5 cm.
W koszyczkach znajdują się wyłącznie grzbieciste,żółte kwiaty języczkowe. Kwitnie od kwietnia do lipca, później ponownie. W całej roślinie znajduje się biały gorzki, piekący sok mleczny.

Polecany artykuł:

Syrop z sosny - właściwości i zastosowanie. Jak dawkować syrop z sosny?

Warto wiedzieć

Mniszek lekarski a mlecz
Mniszek lekarski często potocznie, ale błędnie jest nazywany mleczem. To dwie różne rośliny. Nazwa „mlecz” jest w polskim nazewnictwie botanicznym zastrzeżona dla roślin z rodzaju Sonchus.
Mniszek lekarski jest ziołem jadalnym i leczniczym. Mniszek pospolity ma zazwyczaj kilka łodyg wyrastających z jednego miejsca bardzo blisko podłoża. Na każdej łodydze znajduje się tylko jeden kwiat, a łodygi te nie mają liści.
Tworzy charakterystyczne owocostany zwane dmuchawcami oraz różyczkę liściową przy ziemi.

Mlecz to chwast. W Polsce nie jest spopularyzowany jako roślina jadalna. Mlecz ma jedną długą łodygę, od której odchodzą pędy poboczne i drobne listki.

Polecany artykuł:

Przepis na syrop z sosny. Jak zrobić syrop z młodych pędów sosny?

Bibliografia:
1. Dandelion root extract affects colorectal cancer proliferation and survival through the activation of multiple death signalling pathways, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5341965/
2.The Physiological Effects of Dandelion (Taraxacum Officinale) in Type 2 Diabetes, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5553762/
3. Ożarowski A., Jaroniewski W., Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1987

Udar mózgu: przyczyny, objawy, rodzaje i leczenie

2019-05-14

Monika Majewska

Udar mózgu jest bardzo niebezpieczny. Jeśli rozpoznasz pierwsze objawy udaru, naprawdę możesz uratować komuś życie. Pamiętaj! Bez względu na to, czy to udar krwotoczny czy udar niedokrwienny, liczy się każda chwila! Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy udaru mózgu. Jak przebiega leczenie pacjentów z udarem? I jak powinna wyglądać rehabilitacja po udarze?

Spis treści:

1. Udar mózgu - rodzaje
• udar niedokrwienny
• udar krwotoczny
• udar żylny
• mikroudar (mały udar, mini udar)
2. Udar mózgu - objawy
3. Udar mózgu - skutki
4. Udar mózgu - pierwsza pomoc
5. Udar mózgu - przyczyny i czynniki ryzyka
6. Udar mózgu - diagnostyka
7. Udar mózgu - leczenie
8. Udar mózgu - rehabilitacja po udarze mózgu
9. Udar mózgu - zapobieganie

Udar mózgu to nagłe, miejscowe zaburzenie krążenia krwi w mózgu. W Polsce co roku udar mózgu dosięga ok. 80 tys. osób, z czego aż 30 tys. umiera w ciągu miesiąca. Warto zaznaczyć, że ok. 5 proc. z tych 80 tys. jest w młodym wieku. Choć zdecydowana większość pacjentów, którzy mają udar mózgu, to osoby starsze (średnia wieku to 60 lat), to udary zdarzają się także u osób młodych (od 20 do 35 lat).
Spośród tych, którym udaje się przeżyć ostrą fazę udaru, 20 proc. wymaga stałej opieki, 30 proc. pomocy w niektórych codziennych czynnościach, zaś 50 proc. pacjentów po udarze mózgu odzyskuje niemal pełna sprawność, jest samodzielna, może wrócić do pracy.
Ale powrót do zdrowia po udarze zależy od tego, jak szybko chorzy trafi pod specjalistyczną opiekę. Niedokrwione neurony obumierają w tempie 1,8 mln na minutę. Z każdą minutą obumiera więc część mózgu. A więc życie i zdrowie naszych bliskich często zależy od tego, czy w chwili zagrożenia będziesz umiała właściwie i szybko zareagować.

Udar mózgu - rodzaje

• udar niedokrwienny

Udar niedokrwienny mózgu, inaczej zawał mózgu, to najczęściej występująca postać udaru mózgu. Stanowi 70-80% wszystkich jego przypadków. Jego przyczyną jest niedokrwienie, czyli nagłe zatrzymanie dopływu krwi do mózgu. Do niedokrwiennego udaru mózgu dochodzi, gdy skrzep krwi lub blaszka miażdżycowa zatka wnętrze naczynia, które doprowadza krew do mózgu.

• udar krwotoczny

Udar krwotoczny mózgu powstaje wskutek rozerwania naczynia mózgowego, powodując wynaczynienie krwi w obrębie mózgowia. Krew poza naczyniami całkowicie niszczy tkanki, z którymi się styka. Stanowi ok. 15% przypadków udaru mózgu.
Wyróżnia się dwa rodzaje udaru krwotocznego:
a) krwotok śródmózgowy - powstaje w wyniku pęknięcia tętniczki mózgowej
b) krwotok podpajęczynówkowy - to wylanie się krwi do przestrzeni otaczającej mózg

• udar żylny

Jest wynikiem zakrzepicy żył mózgowych lub zatok żylnych opony twardej. Występuje bardzo rzadko.

• mikroudar (mały udar, mini udar)

Miniudar (inaczej mały udar, mini udar, przemijające niedokrwienie mózgu) to schorzenie związane z nagłym zaburzeniem dostarczania krwi do mózgu.
Chociaż objawy ustępują dość szybko, nawet w ciągu godziny, mogą wystąpić kilkakrotnie i są zwykle zwiastunem dużego udaru. Szacuje się, że u co piątej osoby po miniudarze prawdziwy udar może wystąpić w ciągu kilku dni lub tygodni.

Przeczytaj także:

Test: jak rozpoznać udar mózgu

Sprawdź, czy grozi ci UDAR? Jakie są przyczyny udaru?

Oddział Udarowy. Na czym polega specyfika pracy na oddziale dla udarowców?

Udar mózgu - objawy

Objawy udaru mózgu to:²

• niedowład, porażenie lub zaburzenia czucia połowicze (występujące tylko po jednej stornie ciała)
• zaburzenia mowy (mowa niewyraźna, bełkotanie, utrata zdolności mówienia, trudności w zrozumieniu mowy)
• zaburzenia widzenia – charakterystyczne jest niedowidzenie na jedno oko lub niedostrzeganie połowy pola widzenia (prawej lub lewej). Może pojawić się także podwójne widzenie
• zawroty głowy i bóle głowy z uczuciem wirowania otoczenia, z towarzyszącymi nudnościami, wymiotami
• zaburzenia równowagi

– Najczęstsze objawy w tzw. ostrej fazie udaru mózgu to objawy motoryczne, a więc niedowłady kończyn, ręki lub nogi, albo jednocześnie górnej i dolnej kończyny najczęściej po tej samej stronie. Objawem udaru jest także asymetria dolnej części twarzy w zakresie ust. Kącik ust jest obniżony po jednej stronie, fałd nosowo-wargowy wygładzony i to również powoduje bardziej niewyraźną mowę – mówi w rozmowie z agencją informacyjną Newseria Lifestyle dr hab. n. med. Jacek Rożniecki, kierownik Kliniki Neurologii, Udarów Mózgu i Neurorehabilitacji Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Kolejnym objawem świadczącym o tym, że mamy do czynienia z udarem mózgu, są zaburzenia mowy i problemy z porozumiewaniem się. – Rzadziej występują takie objawy jak np. podwójne widzenie [...] Czasami mogą wystąpić zawroty głowy i zaburzenia równowagi, zaburzenia chodu - dodaje ekspert.
Objawy udaru mózgu nie u każdego pojawiają się od razu. Najpierw mogą wystąpić objawy ostrzegawcze. Jest to tzw. mały udar, znany także pod nazwą przemijającego niedokrwienia mózgu. Objawy małego udaru utrzymują się zwykle 15-60 minut, najdłużej 24 godziny i same ustępują całkowicie. Co piąty chory ma objawy ostrzegawcze, zanim zachoruje na udar dokonany.
Źródło: youtube.com/Damy Radę

Udar mózgu - skutki

Skutki udaru mózgu to:³

• niepełnosprawność ruchowa (25‒50% przypadków) - zwłaszcza niedowład połowiczy, a także zaburzenia napięcia mięśniowego
• zaburzenia procesów poznawczych (30‒35% przypadków) - zaburzenia pamięci, otępienie, zaburzenia koncentracji uwagi, zaburzenia postrzegania
• zaburzenia emocjonalne (25‒60% przypadków) - apatia lub depresja, przymusowy śmiech lub płacz, stany maniakalne, napady lęku lub lęk uogólniony
• napady padaczkowe (3‒30% przypadków) - napady wczesne lub późne
• powikłania ogólnoustrojowe - zakażenia dróg moczowych, odleżyny,zapalenia płuc, powikłania zakrzepowo-zatorowe
• ograniczenie aktywności społecznej (zależnie od stopnia niesprawności) - utrata dotychczasowego statusu społecznego, obniżenie stopy życiowej, izolacja od otaczającego świata

Udar mózgu - pierwsza pomoc

Jeżeli dostrzeżesz ww. objawy u bliskiej ci osoby, poproś, aby:

• uśmiechnęła się - jeśli widzisz, że podnosi tylko połowę ust, druga część twarzy może być porażona
• jednocześnie podniosła nad głowę obie ręce - Gdy nie może tego zrobić, masz dowód, że niedowład objął połowę ciała
• powtórzyła proste zdanie, np. dziś jest ładna pogoda. Jeśli mówi niewyraźnie lub wcale nie może wykrztusić słowa, może to oznaczać udar

Wtedy postępuj wg. następującej instrukcji:
1. wezwij pogotowie ratunkowe, nie podawaj poszkodowanemu ani picia, ani jedzenia
2. jeśli poszkodowany jest przytomny, ułóż go w wygodnej dla niego pozycji
3. jeśli poszkodowany jest nieprzytomny, ułóż go w pozycji bocznej ustalonej

Udar mózgu - przyczyny i czynniki ryzyka

Wśród czynników ryzyka udaru mózgu wyróżnia się te niemodyfikowalne (na które nie mamy wpływu) i czynniki ryzyka, na które mamy wpływ.
Najważniejszy i najczęstszy czynnik ryzyka udaru mózgu to nadciśnienie tętnicze. Ustawienie ciśnienia tętniczego w granicach ideału (120/80 mm Hg) obniża ryzyko udaru aż o 30-40 proc.

Czynniki ryzyka, na które nie mamy wpływu	Czynniki ryzyka, na które mamy wpływ
wiek (powyżej 55 lat – nie oznacza to, że młode osoby nie zapadają na udar, tylko że częstość występowania udarów rośnie z wiekiem) płeć (częściej u kobiet niż u mężczyzn) rasa (częściej chorują osoby rasy czarnej) czynniki genetyczne	nadciśnienie tętnicze choroby serca (migotanie przedsionków, wady serca palenie papierosów cukrzyca choroby naczyń (zwłaszcza zaawansowana miażdżyca) zaburzenia gospodarki lipidowej otyłość lub duża nadwaga zespół bezdechu sennego nadużywanie alkoholu

Warto wiedzieć, że istnieją czynniki ryzyka udaru typowe dla kobiet. Naukowcy z Brigham and Women's Hospital w Bostonie (USA)¹ zbadali potencjalne czynniki ryzyka udaru, które są unikalne właśnie dla kobiet:¹

• poziomy hormonów, a konkretnie niski poziom hormonu dehydroepiandrosteronu (DHEAS)
• hormonalna terapia zastępcza
• antykoncepcja hormonalna - przyjmowanie doustnego estrogenu lub złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych
• wczesny wiek pierwszej miesiączki (mniej niż 10 lat)
• wczesny wiek menopauzy (poniżej 45 lat)
• powikłania ciążowe - cukrzyca ciążowa, stan przedrzucawkowy, nadciśnienie tętnicze w czasie ciąży lub bezpośrednio po niej

Naukowcy zwracają uwagę, że nie każda kobieta, u której występuje jeden lub więcej czynników, będzie miała udar mózgu. Jednak, ich zdaniem, lekarze powinni zwrócić szczególną uwagę na takie pacjentki.

Udar mózgu - diagnostyka

Pacjent z udarem mózgu powinien trafić jak najszybciej na oddział neurologiczny, dysponujący tomografem komputerowym, aby w ciągu kilku godzin otrzymać specjalistyczną pomoc. Badanie tomograficzne jest niezwykle ważne, ponieważ pozwala zobaczyć obszar mózgu dotknięty choroba i określić jej rodzaj. Jeśli nie można wykonać tomografii, robi się punkcje lędźwiową, czyli pobiera specjalną igłą płyn mózgowo- rdzeniowy.
USG dopplerowskie pozwala ocenić stan tętnic szyjnych, które mogą być zablokowane przez zator. Sprawdza się również poziom krzepliwości krwi. Jeżeli chory jest przytomny, wykonuje się też badanie neurologiczne (sprawdza się poprawność odruchów, ocenia siłę i sprawność mięśni, bada reakcje źrenic na światło). To wszystko pozwala precyzyjnie wyznaczyć obszar zniszczenia mózgu.

Udar mózgu - leczenie

W przypadku udaru krwotocznego jest mało metod skutecznego leczenia, jednak w przypadku udaru niedokrwiennego jest duża szansa na wyleczenie, o ile pacjent szybko trafi do szpitala.
W przypadku udaru niedokrwiennego mózgu podaje się lek, który rozpuszcza skrzeplinę. Szybka i skuteczna interwencja daje pacjentowi szanse na odzyskanie mowy i siły mięśniowej w porażonych kończynach. Jeżeli chory otrzyma lek w ciągu ok.  3 godzin od wystąpienia objawów udaru, istnieją duże seanse na zminimalizowanie neurologicznych powikłań choroby, głównie niedowładów i zaburzeń mowy.
Zazwyczaj chory leży w szpitalu 3 tygodnie. To czas, który decyduje o przyszłości, czyli sprawności intelektualnej i fizycznej. To też okres, gdy najszybciej przebiega regeneracja organizmu. Później wszystkie zmiany cofają się znacznie wolniej.
Ważna jest także odpowiednia dieta po udarze. Badania wykazują, że u części pacjentów o przebytym udarze stwierdza się cechy niedożywienia, które istotnie zwiększa ryzyko występowania powikłań po udarze, takich jak, np.  infekcje i odleżyny. Utrata masy mięśniowej utrudnia podjęcie skutecznej rehabilitacji i przedłuża czas pobytu chorego w szpitalu. Niedożywienie zmniejsza szanse na odzyskanie sprawności po udarze, zwiększa też ryzyko zgonu.

• Dieta po udarze. Jak żywić chorego po udarze?

To ci się przyda

Można w dużym stopniu zapobiec uszkodzeniu mózgu, jeśli pacjent trafi do szpitala w ciągu ok. 2 godzin od wystąpienia udaru. Jest jeszcze szansa na udrożnienie zamkniętego naczynia mózgowego i przywrócenie krążenia w obszarze, który wprawdzie jest niedokrwiony, ale wciąż jeszcze żywy. Po 5–6 godzinach dochodzi do trwałych i nieodwracalnych zmian w tym obszarze mózgu, który uległ niedokrwieniu.

Nowoczesne metody leczenia udaru mózgu [wideo]

W Polsce stosuje się coraz więcej nowoczesnych metod leczenia udaru mózgu, ponieważ dotyka ona w naszym kraju aż 70 tys. osób rocznie. Pierwszym etapem leczenia udaru mózgu jest przywrócenie krążenia u osoby, która go przeszła. Jedną z metod, za pomocą których się to udaje jest mechaniczna trombektomia. O nowoczesnych metodach leczenia udaru mózgu opowiada dr hab. n. med. Adam Kobayashi z Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

Udar mózgu - rehabilitacja po udarze mózgu

Rehabilitacja po udarze mózgu rozpoczyna się w oddziale neurologicznym lub udarowym często już w dniu przyjęcia do szpitala i jest kontynuowana w oddziale rehabilitacyjnym, w przychodni lub – jeśli zachodzi taka konieczność – w domu chorego. Rehabilitacja jest szansą dla wielu pacjentów dotkniętych udarem mózgu na powrót do normalnego i aktywnego życia.

Polecany artykuł:

Rehabilitacja po udarze: zasady opieki medycznej

Udar mózgu - zapobieganie

1. Kontrola ciśnienia tętniczego - zaleca się utrzymywanie wartości ciśnienia tętniczego poniżej 140/90 mm Hg, a u osób obciążonych cukrzycą i chorobami nerek do 130/80 mm Hg
2. Nie pal tytoniu i nie pij alkoholu
3. U osób pijących alkohol zaleca się ograniczenie jego spożycia najwyżej do 2 drinków dziennie u  mężczyzn i 1 u kobiet.
4. Zwiększ aktywność fizyczną - skutkuje to zmniejszeniem zapadalności na schorzenia sercowo-naczyniowe, także udar mózgu. Rekomendowany jest regularny wysiłek fizyczny, umiarkowanie intensywny, przez min. 30 minut dziennie (szybki marsz, jogging, jazda na rowerze, aerobik).
5. Stosuj dietę ubogą w sód i bogatą w potas (sprzyja redukcji nadciśnienia tętniczego), częste spożywanie owoców i warzyw oraz ograniczenie tłuszczów zwierzęcych.
6. Trzymaj wagę ciała w normie. Jeśli masz nadwagę lub otyłość, zrzuć zbędne kilogramy - szczególnie, że jest otyłość lub nadwaga jest powiązana z innymi czynnikami ryzyka jak nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca.
7. Kontroluj poziom cukru we krwi
8. Ogranicz stres.

Gdzie rodzina pacjenta po udarze może i powinna szukać pomocy? Opowiada mgr Agata Wróblewska z Fundacji Udaru Mózgu

Nie jesteśmy idealni i nie musimy być, ale warto pamiętać o tych kilku prawach, dzięki którym żyje się lepiej

"1. Prawo podobieństwa.
Zawsze przyciągamy takich ludzi do swojego życia, jakimi sami, w istocie, jesteśmy. Jeśli nie odpowiada ci otoczenie – zajrzyj do własnego wnętrza. Jeśli zaś uważasz, że masz szczęście do ludzi, to znaczy, że sam taki jesteś. Dlatego, jeśli chcesz pozyskać dla swojego życia szlachetnego człowieka, sam bądź takim człowiekiem.
2. Prawo przyczyny i skutku.
Co dajemy, to do nas wraca. Traktuj partnera tak, jak chcesz, aby on traktował ciebie.
3. Prawo miłości
Wszyscy – i kobiety i mężczyźni – bardzo potrzebujemy miłości. Miłość oznacza akceptację, szczerość, czułość, troskę, gotowość do oddania, niesienia odpowiedzialności, nadzieję, bezinteresowność, szczodrość. Im więcej sami przejawiamy te cechy w działaniach, tym więcej otrzymamy od świata. Strach, zazdrość, uzależnienie, manipulacja, kontrola, pretensje, wymówki niszczą relacje i nie mają żadnego związku z miłością.
4. Prawo mocy słowa.
Czy wiesz, jaką moc mają słowa? Słowo może uzdrowić i może zabić. Uważaj na to, co mówisz. Etykietki, oskarżanie, wymówki tworzą w duszy rany, które trudno się goją. Są nieodwracalne, ponieważ w duszy każdego człowieka mieszka dziecko, które boi się odrzucenia. Nie doceniamy swoich umiejętności zadawania temu dziecku bólu. Wykorzystaj moc swoich słów po to, by wspierać, chwalić, mówić rzeczy dobre.
5. Prawo zaufania.
Zaufanie jest niezbędne dla relacji w miłości. Bez zaufania człowiek robi się podejrzliwy, niespokojny i pełen obaw. Jego partner czuje się wówczas, jakby utkwił w emocjonalnej pułapce, wydaje mu się, że nie może swobodnie oddychać. Zazdrość to strach przed samotnością, niska samoocena i brak miłości do siebie. Zaufanie to warunek miłości.
6. Prawo szczerości.
Ludziom często wydaje się, że gdy kochasz kogoś, to wystarczy, aby razem żyć długo i szczęśliwie. Miłość jednak podobna jest do rośliny, która albo wzrasta i kwitnie, albo więdnie i umiera. Wszystko zależy od tego, co z nią robimy. Zaufanie to woda, bez której roślina nie przeżyje. Otwartość i szczerość uczuć, mówienie drugiej osobie o swoich uczuciach do niej, wspieranie, chwalenie to słońce, niezbędne roślince do tego, by była silna i odporna. Wewnętrzne dziecko każdego z nas pragnie akceptacji i przytulenia.
7. Prawo obdarowania
Kochać oznacza podarować część siebie nieodpłatnie i bezwarunkowo. Obdarowywać, a nie „poświęcać się”. Jeśli chcesz, by ktoś obdarował cię miłością, zacznij od obdarowania nią kogoś. Miłość wraca do ciebie zawsze. Może nie wróci od tego człowieka, ku któremu została skierowana, ale na pewno wróci. W dwójnasób. Pamiętaj, że zapas miłości jest nieograniczony. Nie tracisz jej, gdy nią obdarowujesz. Jednym z powodów, dla których ludzie rzadko kochają jest oczekiwanie, aż ktoś ich pokocha. To tak, jakby muzyk powiedział: „zacznę grać dopiero wtedy, gdy ludzie zaczną tańczyć”. Albo jakbyś oczekiwał ciepła z ogniska, którego nie rozpaliłeś. Miłość jest bezwarunkowa i nie żąda niczego w zamian. Nie znosi wymiany barterowej. Tajemnica szczęśliwych relacji na całe życie tkwi w myśleniu, co możesz dać, zamiast – co możesz wziąć.
8. Prawo dotyku
Dotyk to jeden z najsilniejszych przejawów miłości, burzący mury i umacniający Wasz związek. Dotknąć kogoś to dotknąć jego duszy. Dlatego, gdy jest nam źle, jesteśmy obrażeni, mówimy „nie dotykaj mniej”. Przytulaj człowieka, którego kochasz tak często, jak jest to możliwe. Trzymajcie się za ręce. Kiedy dotykamy kogoś z czułością, zmienia się nasza fizjologia oraz fizjologia dotykanej osoby. Zmniejsza się poziom hormonów stresu, odpręża się system nerwowy, zwiększa się odporność, polepsza się stan emocjonalny. Dlatego brak 8 przytuleń dziennie skazuje nas na różne choroby.
9. Prawo wolności.
Jeśli kogoś kochasz – daj mu wolność. Prawo do własnego podejmowania decyzji, prawo do życia tak, jak on chce, a nie tak, jak chcesz ty. Każdy potrzebuje własnej przestrzeni i raczej nikt nie lubi tkwić w pułapce. Jeśli kogoś kochasz, to uwzględniasz i szanujesz jego życzenia i potrzeby. Nie zawsze jest to łatwe, ale nie ma innej drogi".
Źródło: Internet (Nie znam autora)

 Amla – drogocenna roślina

Amla jest znaną od tysiącleci rośliną w ajurwedzie. Używana do pielęgnacji, szczególnie włosów i skóry głowy oraz w medycynie ajurwedyjskiej, ponieważ ma działanie antywirusowe i antybakteryjne. Amla jest bardzo bogatym źródłem witaminy C.

Fachowa nazwa po polsku to liściokwiat garbnikowy. Amla jest uprawiana w Indiach, a kwaśne w smaku owoce są porównywane do agrestu.

Amla ma szerokie zastosowania w ajurwedzie, ponieważ równoważy 3 dosze (typy konstytucyjne człowieka). Wykorzystuje się wszystkie części drzewa: korzeń, liście, nasiona, owoce, nawet korę pnia. Amla zawiera 5 z 6 smaków pogrupowanych w ajurwedzie: oprócz podstawowego, kwaśnego, jeszcze smaki słodki, gorzki, ostry i cierpki.

Stosowana w olejach do masażu głowy, amla działa stymulująco na wzrost włosów. Według przekazów ajurwedy, amla działa również odżywiająco na włosy, ich cebulki i skórę głowy, a nawet ma właściwości opóźniające pojawianie się siwych włosów, zachowuje dłużej kolor włosów, jaki mamy w młodym wieku.

Amla, używana wewnętrznie, jest stosowana jako środek  działający odmładzająco, oczyszczający krew, poprawiający trawienie, poprzez działanie odkwaszające oraz poprzez korzystne działanie na wątrobę.
Amla zawiera dużą ilość przeciwutleniaczy, działa regenerująco na komórki. Mówienie o tej roślinie jako drogocennej dla ludzi jest więc w pełni uzasadnione.
Działa też korzystnie na serce, powoduje zwiększenie ilości czerwonych krwinek.

Najbardziej znana mieszanka 3 ziół w ajurwedzie, zwana Triphala (trzy owoce), zawiera w składzie amlę. Amla jest rośliną o wszechstronnym zastosowaniu, dostępną w Polsce, i jako środek do użycia wewnętrznego, i jako składnik oleju do masażu głowy.

Amla wchodzi w skład olejku do ajurwedyjskiego masażu głowy Shiro Abhyanga.

———–
Autorka: Anna Orlik

Masaż stóp On Zon Su – podstawowe informacje

Masaż stóp On Zon Su wywodzi się ze starożytnych Chin. Powstał na bazie wiedzy opierającej się na Tradycyjnej Medycynie Chińskiej. Świetnie się sprawdził przez tysiąclecia jako masaż działający prozdrowotnie oraz poprawiający stan zdrowia.

Oto trochę faktów na temat On Zon Su.

On Zon Su można tłumaczyć jako „Sztukę Masażu Stóp” a dosłownie w jęz. chińskim oznacza to „Sztuka Masażu Pięty”, co odzwierciedla fakt jak istotna jest pięta. Czy sobie z tego zdajemy sprawę, czy nie – stopy a w szczególności pięty pełnią ważną rolę w energetycznej strukturze człowieka. Według mistrzów taoistycznych człowiek powinien „oddychać przez pięty”, czego nie należy rozumieć dosłownie, ale w znaczeniu pobierania energii.

Ciekawe jest przyjrzenie się dosłownym znaczeniom chińskich liter. On znaczy „masaż”, w jęz. chińskim zapisuje się to słowo jako połączenie znaków: „ręka” i „spokojny”. Z kolei słowo „spokojny” składa się ze słów: „dach” i „kobieta”. Oznacza to, że pojęciowo masaż dla Chińczyków to „spokojna ręka”, a spokój to „kobieta w domu”.

Zon oznacza „pięta”, a ze składowych znaków: „stopa” i „istotny” to słowo pokazuje najważniejszą część stopy – piętę.

Su oznacza „sztuka, technika”, a ta ze składowych liter znaczy: „ludzie”, „roślina lecznicza wymagająca dokładnego przyrządzenia” oraz „stale praktykować”.

Mapy w On Zon Su oznaczają wizję, sposób dotarcia poprzez stopy do energetyki narządów i części ciała osoby masowanej.

Masaż On Zon Su według Mapy Nieba Przedurodzeniowego działa na sprawy karmiczne, dziedziczne, rodowe, czyli sprawy przed urodzeniem. Tak – można nazwać masaż On Zon Su magią, ale tak naprawdę jest to rzetelna wiedza przez duże W. W czasach prehistorycznych nie było potrzeby tworzenia map masażu tzw. środowiskowych. Potem pojawiły się nie do końca pozytywne oddziaływania środowiska, jako antidotum na nie może zadziałać masaż wg Mapy Nieba Pourodzeniowego.

Można w Mapie Nieba Pourodzeniowego znaleźć coś magicznego, bo na stopie jest odzwierciedlony krajobraz, niczym mapa geograficzna, jaką znamy z lekcji geografii.



Na Mapie stopy są usytuowane:


– 5 Świętych Gór. Góry są powiązane z w ciele człowieka z głową.
– Łańcuch Górski,
– Wyższy i Niższy Płaskowyż,
– Jezioro Górskie,
– Równina
– Rzeki Wpadające do Oceanu. Rzeki to płyny w organizmie. Ocean to miejsce gdzie te płyny spływają.
Jeden z Płaskowyżów (pięta) to obszar poniżej pępka. W Chinach, wg starożytnych taoistycznych przekazów, brzuch nazywano „drugim mózgiem”. Skupienie na obszarze pępka powoduje zmianę w mózgu, zwiększając jego możliwości, tworzą się nowe połączenia neuronowe. Koncentracja na brzuchu – drugim mózgu sprzyja również produkcji endorfin.
W refleksoterapii stóp On Zon Su można stosować jako jeden z masaży wstępnych masaż Kanalizacji Wód (masaż Jeziora Górskiego – odpowiednika splotu słonecznego- oraz Rzek i Oceanu), czyli części Mapy Nieba Pourodzeniowego.
Łańcuch Górski to odpowiednik kręgosłupa. Masaż Łańcucha Górskiego (czyli obszaru: poczynając od nasady najmniejszego palca po zewnętrznej stronie stopy, z jej boku – aż do punktu z tyłu pięty na jej krawędzi) można wykonywać na różne sposoby. Na górze stopy są odpowiedniki kręgów szyjnych kręgosłupa, potem odpowiednio kręgosłupa piersiowego, aż do kości krzyżowej i ogonowej (na pięcie: krawędzi pięty z tyłu stopy). Masaż Łańcucha Górskiego można wykonywać palcami, paznokciem kciuka lub za pomocą kła dzika (cechy Yang) , kawałka nefrytu (cechy Yin), kryształu i kwarcu (cechy pośrednie). Z własnego doświadczenia wiem, że podczas masażu można doznać odczuć, jakby uderzeń, zasilenia energią odpowiadających miejsc na kręgosłupie. Jest to o tyle interesujące, że widać jasno działanie masażu Łańcucha Górskiego, nie trzeba nikomu wierzyć na słowo, a co więcej widać, stymulacja którego miejsca na stopie pobudza jaki odcinek kręgosłupa.

Masaż On Zon Su wg Mapy Wewnętrznego Krajobrazu

Mapa Krajobrazu Wewnętrznego, razem z Mapą Krajobrazu Zewnętrznego tworzą Mapę Południa.
W masażu stóp w oparciu o Mapę Krajobrazu Wewnętrznego poszczególne miejsca na stopie odpowiadające konkretnym organom, masuje się palcem powiązanym z odpowiednim elementem według cyklu tworzenia (Woda, Drzewo, Ogień, Ziemia, Metal), bo każdy organ to konkretny element, w rozumieniu jako część całości.
Mapa Krajobrazu Wewnętrznego jest często stosowana, gdy jajniki/jądra i macica/prostata wymagają doenergetyzowania, gdyż w tej Mapie sporo czasu poświęca się masowaniu na stopie miejsc powiązanych energetycznie z tymi organami. Również obszary jelit, wątroby, żołądka są masowane wg  tej Mapy stosunkowo długo.
Mapę Krajobrazu Wewnętrznego wyróżnia fakt, że masując obszar serca, uciskam go w rytm serca, a masując obszar płuc – dostosowuję masaż do oddechu osoby masowanej.
Bardzo dobrze opisuje filozofię masażu On Zon Su cytat z książki „Sekretne mapy On Zon Su. Starożytny chiński masaż stóp” autorstwa Minga Wong C.Y. i Alessandro Conte:
„On Zon Su nie jest terapią, ale leczy wiele chorób; nie jest też filozofią, jednak odkrywa tajemnice relacji między mikrokosmosem a makrokosmosem. Poprzez dłonie i stopy zostaje przywrócona równowaga pomiędzy In (yiu) i Young (yang), która zapewnia życie w zdrowiu.”
Komu Europejczycy zawdzięczają wiedzę o masażu On Zon Su?
Mistrz Ming Wong C.Y. pochodzi z Kantonu i jest lekarzem praktykującym od ponad 40 lat medycynę chińską. Oprócz nauki w Szkole Medycyny w Kantonie i w Instytucie Medycyny Tradycyjnej w Szanghaju otrzymał ogromną wiedzę o medycynie chińskiej z przekazów od mistrzów w swojej dziedzinie. Już w dzieciństwie uczył się od pradziadka, słynnego specjalisty od akupunktury i od prababki, lekarki i masażystki (w rodzinie Mistrza Minga od siedmiu pokoleń praktykowano medycynę chińską). Potem podróżował po Chinach zdobywając wiedzę u źródeł – od najlepszych z najlepszych.
Od 1979 roku Mistrz Ming mieszka i naucza we Włoszech. Tak w przedmowie do jego książki „Tao stóp. Wprowadzenie do masażu On Zon Su” pisze o nim znany polski lekarz medycyny chińskiej Krzysztof Romanowski:
„Po trzecie – sama osoba odsłaniająca tajniki On Zon Su jest niezwykła. Dr Ming Wong nie tylko uprawia medycynę, ale jest znawcą filozofii i starożytnej kultury Chin. Jest też nauczycielem i spadkobiercą szkoły Tai Ki Kung rodu San Feng…
…Przy lekturze książki w rękopisie miałem odczucie, że obcuję z przekazem. Przekaz to dużo więcej niż wykład. Oczywiście warunkiem zaistnienia przekazu jest mistrzowska praktyka.
Oprócz wartości informacyjnej przekaz niesie szczególną energię, której źródłem jest serce – a Serce zgodnie z Tradycyjną Medycyną Chińską jest siedzibą Umysłu.”
 

Autorka: Anna Orlik